จุดมุ่งหมาย การนำคู่มือ GHS ไปใช้งาน

1. การใช้ผลิตภัณฑ์เคมีเพื่อความสะดวกสบายและให้ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นเป็นสิ่งที่ปฏิบัติกันอย่างแพร่หลาย ทั่วโลก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นควบคู่กับคุณประโยชน์ดังกล่าวคือโอกาสที่จะเกิดผลร้ายต่อคนหรือสิ่งแวดล้อม จากผลดังกล่าว ประเทศและองค์กรต่าง ๆ จำนวนหนึ่งได้พัฒนากฎหมายและกฎระเบียบขึ้นในหลายปีที่ผ่านมา โดยกฎดังกล่าวได้ กำหนดให้มีการจัดเตรียมข้อมูลและสื่อสารให้ผู้ใช้สารเคมีทราบในรูปแบบของฉลากหรือเอกสารความปลอดภัย (SDS) แต่ เมื่อพิจารณาถึงจำนวนของผลิตภัณฑ์เคมีที่มีอยู่มากมาย มันเป็นไปได้ยากที่จะกำหนดกฎระเบียบเฉพาะให้กับผลิตภัณฑ์เคมี ทั้งหมดที่มีอยู่ได้ การจัดให้มีข้อมูลดังกล่าวช่วยให้ผู้ใช้สารเคมีทราบถึงลักษณะเฉพาะและความเป็นอันตรายของสารเคมี เหล่านั้น และสามารถปฏิบัติโดยใช้มาตรการป้องกันที่เหมาะสมในพื้นที่ใช้งานได้

2. ถึงแม้ว่ากฎหมายหรือกฎระเบียบที่มีอยู่จะมีความคล้ายคลึงกันในหลากหลายแง่มุม แต่ก็มีความแตกต่างกัน มากพอที่จะมีผลต่อการใช้ฉลากและเอกสารความปลอดภัย (SDS) ที่แตกต่างกันสำหรับผลิตภัณฑ์เดียวกันในแต่ละประเทศ โดยความหลากหลายในนิยามของความเป็นอันตรายดังกล่าว อาจพิจารณาได้ว่าสารเคมีชนิดหนึ่งเป็นสารไวไฟในประเทศ หนึ่ง แต่อาจจะไม่ใช่สารไวไฟในอีกประเทศหนึ่ง หรือสารเคมีชนิดหนึ่งอาจจัดได้ว่าเป็นสารก่อมะเร็งในประเทศหนึ่ง แต่ อาจจะไม่ถือว่าเป็นสารก่อมะเร็งในอีกประเทศหนึ่ง ดังนั้นการที่จะตัดสินใจว่าจะสื่อความเป็นอันตรายบนฉลากหรือใน เอกสารความปลอดภัย (SDS) เมื่อใดหรืออย่างไรนั้น อาจจะแตกต่างกันไปทั่วโลก และบริษัทที่ดำเนินธุรกิจเกี่ยวข้องกับ การค้าระหว่างประเทศจึงจำเป็นต้องใช้บุคคลที่เชี่ยวชาญจำนวนมากในการติดตามการเปลี่ยนแปลงของกฎหมายและ กฎระเบียบ และจัดเตรียมฉลากและเอกสารความปลอดภัย (SDS) ที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ หากพิจารณาถึงความซับซ้อนใน การพัฒนาและการดูแลรักษาระบบที่ครอบคลุมทั้งหมดสำหรับการจำแนกประเภทและการติดฉลากสารเคมี ยังพบว่ามี หลายประเทศที่ยังไม่มีระบบดังกล่าว

3. เมื่อพิจารณาถึงความเป็นจริงของการค้าระหว่างประเทศซึ่งเกี่ยวข้องกับสารเคมีที่ขยายตัวออกไปอย่าง กว้างขวาง และความจำเป็นในการจัดทำแผนพัฒนาแห่งชาติเพื่อให้มั่นใจว่ามีความปลอดภัยในการใช้ การขนส่งและการ กำจัด จึงเป็นที่ยอมรับว่าการจัดทำระบบการจำแนกประเภทและติดฉลากที่เป็นระบบเดียวกันทั่วโลกจะช่วยวางรากฐานของ การจัดทำแผนพัฒนาแห่งชาติดังกล่าว เมื่อประเทศต่าง ๆ มีข้อมูลสารเคมีที่นำเข้าหรือผลิตเองภายในประเทศที่ตรงกันและ ถูกต้องเหมาะสม โครงสร้างพื้นฐานที่จะควบคุมการได้รับสัมผัสสารเคมี ปกป้องผู้คนและสิ่งแวดล้อมสามารถจัดทำให้ สมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น

4. ดังนั้นจะเห็นว่า เหตุผลในการตั้งวัตถุประสงค์ของการจัดทำให้เป็นระบบเดียวกันมีมากมาย มีการคาดหวัง ไว้ว่าเมื่อได้มีการนำระบบ GHS ไปปฏิบัติแล้วจะสามารถ

1. เพิ่มระดับการปกป้องสุขภาพมนุษย์และสิ่งแวดล้อมโดยจัดให้มีระบบสากลที่ครอบคลุมสำหรับการ สื่อสารความเป็นอันตราย
2. เป็นแนวทางที่ได้รับการรับรองสำหรับประเทศที่ยังไม่มีระบบใด ๆ
3.  ลดความต้องการในการทดสอบและประเมินสารเคมี และ
4.  ช่วยเอื้ออำนวยให้การค้าสารเคมีระหว่างประเทศที่ได้มีการประเมินและระบุความเป็นอันตรายไว้ อย่างถูกต้องเหมาะสมภายใต้มาตรฐานสากล

5.  การทำงานเริ่มต้นจากการตรวจสอบระบบที่มีอยู่เดิมและการกำหนดขอบเขตของงาน ถึงแม้ว่ามีหลาย ประเทศที่มีข้อกำหนดบังคับใช้อยู่แล้ว แต่ระบบต่อไปนี้พิจารณาได้ว่าเป็นระบบ “หลัก” ที่มีใช้อยู่และได้นำมาใช้เป็น พื้นฐานเบื้องต้นสำหรับการจัดทำระบบ GHS

1.  ข้อกำหนดของระบบในประเทศสหรัฐอเมริกาว่าด้วยสถานประกอบการ ผู้บริโภค และยาปราบ ศัตรูพืช
2. ข้อกำหนดของประเทศแคนาดาว่าด้วยสถานประกอบการ ผู้บริโภค และยาปราบศัตรูพืช
3. ระเบียบของสหภาพยุโรปว่าด้วยการจำแนกประเภทและการติดฉลากสารและของผสม
4. ข้อกำหนดของสหประชาชาติว่าด้วยการขนส่งสินค้าอันตราย

6. ในขณะที่งานได้ดำเนินไป ทางคณะทำงานก็ได้ตรวจสอบข้อกำหนดของประเทศอื่น ๆ ด้วย แต่อย่างไรก็ ตามงานหลักก็คือการหาแนวทางที่ดีที่สุดของระบบที่มีอยู่เดิมและพัฒนาไปสู่การทำให้เป็นไปตามแนวทางที่เป็นระบบ เดียวกัน งานนี้ได้ดำเนินการภายใต้หลักการที่ได้ตกลงกันของการทำให้เป็นระบบเดียวกันซึ่งได้มีการนำมาใช้ในช่วงแรก ๆ ของกระบวนการดังต่อไปนี้

1.  ระดับการปกป้องคนงาน ผู้บริโภคและสาธารณชนทั่วไปและสิ่งแวดล้อมต้องไม่ลดลง หลังจากการทำ ให้ระบบการจำแนกประเภทและการติดฉลากที่เป็นระบบเดียวกัน
2.  กระบวนการจำแนกประเภทความเป็นอันตรายที่โดยหลักแล้วอ้างถึงความเป็นอันตรายที่เกิดจาก คุณสมบัติเฉพาะตัวของสารหรือส่วนประกอบของสารและของผสมไม่ว่าจะเป็นทางธรรมชาติหรือ การสังเคราะห์1ขึ้นมา
3.  การทำให้เป็นระบบเดียวกันทั่วโลก (Harmonization) หมายถึง การสร้างมาตรฐานที่เหมือนกันและใช้ ร่วมกันในการสื่อสารและการจำแนกประเภทสารเคมี และสามารถนำส่วนที่เหมาะสมของระบบนี้มา ใช้กับรูปแบบของการขนส่ง การบริโภค การปฏิบัติงาน และการปกป้องสิ่งแวดล้อม
4.  ขอบเขตของการทำให้เป็นระบบเดียวกันประกอบไปด้วยเกณฑ์ในการจำแนกประเภทความเป็น อันตรายและเครื่องมือในการสื่อสารความเป็นอันตราย เช่นฉลากและเอกสารความปลอดภัยของ สารเคมี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาถึงระบบที่มีอยู่เดิมสี่ระบบซึ่งระบุไว้ในรายงาน2ขององค์กร แรงงานระหว่างประเทศ (ILO)
5.  เพื่อให้บรรลุไปสู่ระบบหนึ่งเดียวที่ใช้เหมือนกันทั่วโลกจึงต้องมีการเปลี่ยนแปลงในระบบเก่าทั้งหมด ดังกล่าว อย่างไรก็ดีควรมีมาตรการผ่อนผันในช่วงของกระบวนการบังคับใช้จากระบบเก่าไปสู่ระบบ ใหม่
6.  ต้องมั่นใจถึงการมีส่วนร่วมขององค์กรระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องของผู้ว่าจ้าง คนงาน ผู้บริโภค และ องค์กรที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ เพื่อให้มีการประสานให้เป็นระบบเดียว
7.  ข้อมูลความเป็นอันตรายของสารเคมีสามารถเข้าใจได้โดยกลุ่มเป้าหมายที่มีส่วนเกี่ยวข้อง (target audience) เช่น คนงาน ผู้บริโภค และสาธารณชนทั่วไป
8.  ข้อมูลที่ผ่านการรับรองความถูกต้องซึ่งได้จัดทำไว้แล้วสำหรับการจำแนกประเภทสารเคมีภายใต้ ระบบเดิมควรได้รับการยอมรับเมื่อทำการจำแนกประเภทสารเคมีเหล่านี้ใหม่ภายใต้ระบบที่ประสาน ให้เป็นระบบเดียวกันทั่วโลก
9.  อาจจำเป็นต้องมีการดัดแปลงหรือปรับเปลี่ยนวิธีการที่มีอยู่เดิมในการทดสอบสารเคมีในระบบการ จำแนกประเภทใหม่ที่ได้ประสานให้เป็นระบบเดียวกัน
10.  ในขณะที่มีการปกป้องข้อมูลลับทางธุรกิจ ต้องมั่นใจถึงความปลอดภัยและสุขภาพของคนงาน ผู้บริโภค และสาธารณชน รวมทั้งการปกป้องสิ่งแวดล้อมในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารความเป็น อันตรายของสารเคมีตามที่กำหนดโดยพนักงานเจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจ